Dziś zapraszam na przegląd miesiąca - lifestyle'owy wpis, który tak bardzo lubicie! Tym razem połączyłam dwa wakacyjne miesiące i jak zawsze opowiem co u mnie, podzielę się inspiracjami, tym, co przeczytałam i obejrzałam i co polecam. Jeśli jesteście ciekawi, to zapraszam do czytania dalej!

Wakacje w tym roku wyglądały zupełnie inaczej i myślę, że było tak u większości z nas. Przez obecną sytuację, wiele się pozmieniało, inaczej też patrzymy na rzeczywistość i snujemy inne plany. Okres wakacyjny u mnie to nie tylko chwila na odpoczynek, ale także na załatwianie ważnych spraw. Poza tym, nadal miałam sporo pracy i tak naprawdę niemal każdego dnia poświęcałam jej czas, choć starałam się, aby wekeendy były nieco bardziej luźne i wolne od zajęć. W tym czasie udało się także zorganizować mały wekeendowy wyjazd w Bieszczady, gdzie mogliśmy odpocząć w ciszy, bez tłumów i na świeżym powietrzu. Poza tym było sporo długich spacerów, małych wycieczek rowerowych i chwil, w których choć przez chwilę można było miło spędzić czas.

Jak dobrze wiecie, lubię organizację i planowanie, która pozwala mi na dobre wykorzystanie danego dnia i zrobienie wielu rzeczy, które powinny zostać odhaczone. Gdy mam je spisane, o wiele łatwiej mi je wykonać i nie marnuję dnia. Przed okresem wakacyjnym, postanowiłam stworzyć sobie taką listę zadań i rzeczy do zrobienia, które mam zamiar zrealizować właśnie w tym czasie. I tak na liście znalazły się m.in. takie kategorie jak: badania i zdrowie, porządki, zakupy, rozwój itd. Dzięki temu, że spisałam całą listę z podziałem na kategorie, mogłam każdego dnia czy tygodnia (jeśli wymagało to większego nakładu pracy) wybierać daną rzecz i ją realizować krok po kroku. Bardzo polecam Wam taką metodę - jeśli nie potraficie się zorganizować i wykonać rzeczy, które chodzą za Wami od miesięcy. 

Mnie udało się zrealizować około 90%, co uważam za naprawdę dobry wynik. W taki sposób zrobiłam między innymi gruntowne porządki w szafie, uporządkowałam dokumenty, zorganizowałam teczki, odwiedziłam różnych lekarzy, na których nie mam czasu w ciągu całego roku i zrobiłam badania, nadal regularnie ćwiczyłam, robiłam jadłospis na cały tydzień, zrobiłam duży porządek w komputerze, skatalogowałam pliki i zrobiłam kopię zapasową, wystawiłam książki na sprzedaż, zrobiłam zakupy (rzeczy, które od dawna chciałam kupić i były mi potrzebne, czy to do domu czy do pracy), stworzyłam swoje portfolio, urządziłam swoje biuro, przeczytałam zaległe książki i zrobiłam jeszcze kilka innych rzeczy, które od dawna siedziały mi w głowie. Zatem ten czas wykorzystałam maksymalnie na rzeczy, które i tak chciałam zrobić, a dzięki czemu teraz mogę się skupić na tym, co robię teraz i co pochłania mój czas. Myślę, że to dobry sposób - zatem jeśli odkładacie coś od dłuższego czasu lub macie natłok myśli - spiszcie na kartce czy w swoim planerze, wszystkie rzeczy i nadajcie temu ramy czasowe. Wystarczy wybierać codziennie lub raz w tygodniu jedną rzecz, rozbić ją na mniejsze zadania i realizować. Na pewno to przyniesie super efekty i będziecie zadowoleni z tego, jak udało Wam się zrobić tyle istotnych spraw, oczyścicie głowę i będziecie mieli to już za sobą.

DO PRZECZYTANIA

W wakacje nadrobiłam kilka książek, które miałam na swojej liście. Zrobiłam też trzy zamówienia w księgarniach, więc mam co czytać w najbliższym czasie. Kupiłam m.in. trzy książki Klaudii Bianek i od razu je przeczytałam. Mowa tutaj o "Jedyne takie miejsce", "Ocalało tylko serce" i "Przy naszej piosence". Warto przeczytać w takiej kolejności, bo choć każda z nich opowiada o losach innych bohaterów, to pojawiają się tam postacie z poprzednich części. Klaudia Bianek ogromnie mnie zaskoczyła - i jak z dużą rezerwą podchodzę do książek polskich autorów, tak tutaj bardzo mi się podobało! w każdej z tych części mamy bohaterów, którzy zmagają się z inni problemami, mają trudności w życiu i wiele przeszli. Słodko-gorzkie opowieści o prawdziwym życiu z nadzieją na przyszłość. Bardzo polecam. W lipcu czytałam także "Geekarellę" Ashley Poston - książkę mocno zachwalaną, która totalnie mnie nie urzekła i trochę ją męczyłam. Mam jeszcze drugą część z tej serii, więc przeczytam, ale trochę się rozczarowałam przy Geekarelli i póki co, odkładam ją na później. W sierpniu sięgnęłam po "Szukając Kopciuszka" Colleen Hoover - krótka opowieść, która wydaje się być lekką, jednak pod koniec pojawia się bardzo ciężki wątek i myślę, że można to było bardziej rozwinąć i stworzyć naprawdę dobrą i wciągającą powieść. Mimo wszystko, podobała mi się, przeczytałam w kilka godzin. Oczywiście, sięgnęłam wreszcie po "Maybe someday" Colleen Hoover - ta książka pojawiła się w moim zestawieniu 7 książek idealnych na wakacje. Książka, która zapadła mi w pamięć. Trudne problemy z jakimi borykają się bohaterowie, niepełnosprawność i ciężkie wybory. Motyw z playlistą ogromnie mi się podobał - piosenki zostały napisane specjalnie do książki i możemy je odtwarzać podczas czytania - to naprawdę świetny pomysł! Na koniec "Ukochane równanie profesora". To już klasyk, który musiałam przeczytać, chociażby ze względu na swoje wykształcenie i pasję. Myślałam, że będzie to coś, co trudno się czyta, jednak książka wciągnęła mnie od razu i przeczytałam w ciągu kilku godzin. Kryje w sobie coś więcej i ma głębię, ale sama opowieść również jest fascynująca i ciekawa.

DO OBEJRZENIA

Zdecydowanie więcej czasu poświęcam na youtube niż na tradycyjne filmy. Jednak było ich kilka w tym miesiącu, jednak nie wszystkie odznaczyłam sobie na filmwebie i o niektórych zapomniałam. Z lekkich filmów nadrobiłam "Pod słońcem Riccione", "MILF", "The Kissing Booth 2". Każdy z nich oceniłam na 6/10 na filmwebie - nie były to wybitne produkcje, ale jak wiecie, najczęściej takie oglądam: "przy okazji", gdy coś robię lub lecą w tle. Po drugiej części Kissing Booth spodziewałam się czegoś lepszego, jednak nie było fajerwerków. Dwa pozostałe miały zabawne momenty, więc w tamtej chwili były odpowiednie - do zrelaksowania się, jak najbardziej polecam. Obejrzałam też "Issi i Ossi", ale kompletnie mi się nie podobał ten film, dlatego o nim nie będę za dużo wspominać. Mam nadzieję, że we wrześniu znajdę czas na jakiś film albo serial, bo mam ich kilka na swojej liście. Ale jak będzie, zobaczymy (:.

W okresie wakacyjnym, wymieniłam także mój stary model mi banda na najnowszą wersję, czyli xiaomi mi band 5. Dzięki opasce mogłam śledzić swoją aktywność i mieć jakiś ogląd na moje treningi i spalane kalorie. Mogę porównywać treningi, wybierać odpowiedni dla siebie, a także śledzić swój sen, który swoją drogą, ta opaska o wiele dokładniej monitoruje. Opaska oczywiście mobilizuje do większej aktywności, nie tylko do regularnych treningów, ale także do długich spacerów czy jazdy na rowerze. Zastanawiam się nad tym, aby poświęcić tej opasce dłuższy wpis, dlatego jeśli Was to interesuje, to dajcie znać w komentarzu. Jeśli też macie jakieś pytania dotyczące tej opaski to chętnie na nie w takim wpisie odpowiem. 

Ten kanał odkryłam przypadkiem kilka miesięcy temu i przepadłam! Oczywiście od razu nadrobiłam wszystkie filmiki i śledzę na bieżąco nowe filmy. Kanał Eweliny Just Ef poświęcony jest przepisom i gotowaniu, często z wyliczeniem kalorii, ale jest to zrobione w tak świetnej, luźnej, vlogowej formie, że świetnie się to ogląda. Zawsze w jej foodbookach podpatrzę jakieś ciekawe danie i czymś się zainspiruję. Lubię też filmy, w których obok jedzenia przeplatają się np. wycieczki rowerowe i piękne krajobrazy. Bardzo lubię ten kanał i z niecierpliwością czekam na kolejne filmy. Autorka jest bardzo sympatyczna, przyjemnie się ją ogląda i zasługuje na to, aby o jej kanale usłyszało więcej osób. Koniecznie sprawdźcie moją propozycję!

Tym razem nie było wiele odkryć muzycznych. Zamiast wyszukiwać pojedynczych piosenek, włączałam radio i słuchałam to, co aktualnie się pojawiało. Zwykle wybierałam różne wakacyjne listy na OpenFm. Jednym z utworów, który wpadł mi w ucho był Head Shoulders Knees & Toes (Ofenbach, Quarterhead), który pojawiał się nieustannie podczas jazdy samochodem. Drugim natomiast był Love to go (Lost Frequencies, Zonderling, Kelvin Jones).

-> 10 kosmetyków, których już nie kupuję. Minimalizm w kosmetyczce - z jakich kosmetyków zrezygnowałam, czego nie używam i co już nie jest mi potrzebne

-> 7 książek idealnych na wakacje i urlop - zestawienie lekkich i relaksujących książek, które warto przeczytać nie tylko latem


A co Wy ciekawego robiliście w wakacje? Co obejrzeliście i przeczytaliście? Napiszcie w komentarzu!
 

ZOBACZ TAKŻE:

•  Inne wpisy z serii: Przegląd miesiąca (książki, filmy, youtube i wiele więcej)
  

Pielęgnacja to coś, czemu ostatnio poświęcam zdecydowanie więcej czasu niż makijażowi. W tej drugiej kategorii mam już swoich ulubieńców i po prostu używam ich non stop - nowości nie pojawiają się aż tak często. Oczywiście nadal co jakiś czas coś nowego trafia w moje ręce (na pewno niedługo pojawi się wpis ze zbiorczymi zakupami z kolorówki i pielęgnacji, jednak muszę czekać kilka miesięcy aby taki wpis powstał, bo zwyczajnie nie ma już tego tyle, co kiedyś). Natomiast pielęgnacja cały czas ewoluuje, testuję różne produkty, skupiam się bardziej na poszczególnych problemach skóry i dostosowuję ją tak, aby jak najlepiej odpowiedzieć na jej potrzeby. Ostatnio w mojej pielęgnacji pojawiło się kilka nowych produktów, które nadal testuję, dlatego postanowiłam pokazać Wam, co ciekawego wdrożyłam, czego używam i moje pierwsze wrażenie o tych kosmetykach.

Serum Anti-aging Samay Sesderma

O tym, że uwielbiam markę KOI stali czytelnicy wiedzą nie od dziś. Bardzo lubię ich kremy do twarzy, serum dwufazowe czy maskę do twarzy na noc. Tym razem, w moje ręce trafił krem do skóry wrażliwej. Kremy marki KOI mogłabym rozpoznać od razu - ich charakterystyczny zapach, konsystencja - lekka ale jednocześnie treściwa i otulające działanie w stu procentach odpowiada mnie i mojej skórze. Krem powstał na bazie wyciągu z bazylii azjatyckiej, ostropestu i alg czerwonych. Ma wzmacniać naczynia krwionośne, "wyciszać ją" - łagodzić podrażnienia i zaczerwienienia skóry.

Ten krem używam głównie na dzień, ponieważ ma idealną konsystencję pod makijaż. Jest lekki, bardziej wodnisty niż kremy, które miałam do tej pory, przez co szybko się wchłania i nie pozostawia tłustej warstwy. Delikatnie otula skórę, jest jak chmurka i właśnie teraz, latem uwielbiam takie kremy, które świetnie działają i nawilżają, nie obciążając przy tym skóry. Oczywiście cały czas go testuję i na pełną recenzję przyjdzie jeszcze czas, jednak na ten moment serdecznie go polecam!

W mojej kosmetyczce pojawił się także nowy dla mnie produkt z marki SVR, czyli ochronny krem z filtrem SPF50 Blur. Nie miałam jeszcze do czynienia z tą marką, jednak ta wersja kremu z filtrem i pozytywne opinie o niej skutecznie zachęciły mnie do zakupu. Wersja blur ma lekką, piankową konsystencję, która faktycznie daje efekt bluru i wygładzenia na skórze. Twarz po nałożeniu jest miękka, wygładzona - efekt bardzo przypomina mi bazy pod makijaż. 

Chyba wreszcie znalazłam produkt, który ma filtr i nadaje się pod makijaż. Do tej pory, moje testy nie były zbyt udane, dlatego nawet nie wspominałam tutaj o kremach z filtrem - bardzo szybko albo makijaż spływał i nie wyglądał estetycznie albo skóra mocno się świeciła. Po moich testach z różnymi podkładami na razie jest naprawdę dobrze - makijaż nie spływa a krem chroni skórę - wielokrotnie miałam okazję być wystawiona na działanie słońca i nie dostałam poparzeń słonecznych, skóra też nie ma przebarwień, jest jednolita i chroniona przed słońcem. Na pewno ten produkt jeszcze pojawi się na blogu, gdy zużyję całe opakowanie i wtedy wydam ostateczną opinię, natomiast jest całkiem nieźle i myślę, że warto po niego sięgnąć.

Znacie te kosmetyki? A może któryś z nich Was zainteresował? I napiszcie, czy  kosmetyki z bakuchiolem też Was ciekawią? I jaki krem z filtrem używacie?

ZOBACZ TAKŻE:

• Jak zużyć niechciane kosmetyki? Co zrobić z kosmetykami, które się nie sprawdziły?

Wakacje to czas, kiedy czytam więcej niż zazwyczaj. Zwykle pozwalam sobie wtedy na luźniejsze lektury, które umilą mi ten czas, odciągną myśli i sprawią, że się zrelaksuję i odpocznę. W tym wpisie mam dla Was listę 7 książek, które będą idealne na wakacje, urlop, do poczytania na leżaku czy w podróży. Jeśli szukacie lekkiej lektury to ten wpis jest dla Was!

Moja ulubiona młodzieżowa seria książek!  W skład trylogii wchodzą Save me, Save you, Save us. Jeśli lubisz książki z gatunku young adult tak jak ja (to takie moje guilty pleasure) to coś dla Ciebie. Bardzo szybko się ją czyta - jedną książkę dosłownie pochłania się w jeden dzień czy nawet kilka godzin. Główni bohaterowie to uczniowie elitarnego Maxton Hall - każdy ma swoje pasje, rozrywki ale i pragnienia. Bohaterka Ruby pochodzi z zupełnie innego świata, ale ma możliwość uczęszczania do tej szkoły, obok bogatych uczniów i stara się zrobić wszystko, co w jej mocy, żeby dostać się do Oksfordu. Jednak splot wydarzeń sprawia, że wiedziała coś, czego nie powinna i od tego momentu wszystko się zmienia. Historia pokazana jest z różnych perspektyw - im dalej i kolejna część, tym mamy możliwość posłuchać głosów większej liczby bohaterów. Jeśli lubicie takie historie i lżejsze książki, w których bohaterowie zmagają się z problemami na miarę swojego wieku, to serdecznie polecam.

Dziwna umowa mieszkaniowa to początek wspólnego życia dwójki ludzi. Jedno z nich ma przebywać w mieszkaniu w ciągu dnia, drugie przez pozostałą część doby tak, aby nigdy się nie spotkać i nie wchodzić sobie w drogę. Jeśli będą przestrzegać tych zasad, to wszystko pójdzie zgodnie z planem i założeniami. Czy aby na pewno? Lekka, niezobowiązująca, zabawna lektura idealna na plażę - sama czytałam ją w ubiegłym roku na wakacjach.

Zwykle sięgam po zagraniczne pozycje, jednak ostatnio polubiłam także polską literaturę. Pomogła mi w tym Klaudia Bianek. Przeczytałam kilka jej książek i są naprawdę dobre! Pełne ciepła, ale i bólu, różnych wydarzeń i historii, które dają do myślenia i zapadają w pamięć. Jedyne takie miejsce to opowieść o dwójce przyjaciół z dzieciństwa - Lenie i Alanie, którzy spotykają się po latach. Jednak ich życie nie jest beztroskie, oboje wiele przeszli i mają za sobą różne doświadczenia. Lena została matką w wieku 16 lat i nie chce nikogo dopuścić do swojego świata, Alan został zdradzony przez swoją dziewczynę i najlepszego przyjaciela. Każdy z nich ma w sobie pewien ból, ale każdy pochodzi także z innego świata. To opowieść o tym, czy zranione dusze, z dwóch różnych światów mogą odnaleźć szczęście.

A gdyby tak włączyć tryb offline? Wyłączyć wszelkie urządzenia, internet, pozbyć się technologii i zrezygnować z urządzeń i dogodności dzisiejszego świata? Jak długo bylibyśmy w stanie wytrzymać? Mark opisuje swój osobisty eksperyment życia bez technologii i pieniędzy. Żyje w zgodzie z naturą, odcina się od tego, co w dzisiejszym świecie uznajemy za niezbędne. Wiedzie proste życie, ale jednocześnie trudne i pełne wyzwań, które przynosi mu każdy nowy dzień. To ciekawa lektura, aby zatrzymać się nad swoim losem, pomyśleć, jak bardzo jesteśmy uzależnieni od technologii i jak opanowała świat. A może warto zrobić sobie tydzień offline? A może chociaż jeden dzień? Czy dalibyśmy radę?

Tak naprawdę warto przeczytać wszystkie książki tej autorki, zwłaszcza Zanim się pojawiłeś - czytałam ją zanim stałą się popularna i powstał film na jej podstawie i wtedy niesamowicie mnie zachwyciła. Ale jest to na tyle głośna powieść, że mogłaś lub mogłeś się z nią już spotkać. Dlatego w zestawieniu pojawiła się mniej znana - We  wspólnym rytmie. Pozostawiona bez opieki, kochająca swojego konia, Sarah spotyka prawniczkę, która chce jej pomóc. Opowieść o pasji, wielkiej miłości do zwierząt, przeciwnościach losu i spełnianiu marzeń.

Oczywiście w tym zestawieniu musiała znaleźć się moja ulubiona książka dotycząca rozwoju osobistego i minimalizmu, czyli Miej umiar. Wakacje i urlop to także dobry czas na to, aby popracować nas sobą, a także nad swoim otoczeniem, uporządkować myśli i wszystko wokół. Ta książka tak naprawdę jest przygotowana w taki sposób, aby każdy rozdział czytać i wdrażać w jednym tygodniu roku. Można to zrobić w sposób proponowany przez autorkę lub tak, jak nam to odpowiada - w szybszym tempie lub wolniej, dopasowując rozdziały i obszary do danej sytuacji. Książka bardzo inspirująca, motywująca do zmian na różnych płaszczyznach, uproszczenia i polepszenia jakości swojego życia. Lubię do niej wracać i serdecznie Wam ją polecam, jeśli chcecie przeczytać coś innego niż beletrystykę i powieści to koniecznie sięgnijcie po ten poradnik.

Na pozór normalna, lekka historia - on pisze piosenki, którym brakuje tekstów, ona godzi się to zrobić - jednak nic nie jest takie, jak się wydaje na początku. Niepełnosprawność, zdrada i miłość, która może krzywdzić. Problemy z jakimi zmagają się bohaterowie nie są banalne i ta opowieść może zaskoczyć niejednego czytelnika. Nie będę zdradzać, z czym zmagają się bohaterowie i jakie trudne decyzje ich czekają, po prostu trzeba to przeczytać! To, co ogromnie mi się spodobało to lista piosenek z tekstem specjalnie napisanych do książki, które... można odsłuchać podczas czytania! Rewelacja!

Skorzystacie z tych propozycji? Która książka zaciekawiła Was najbardziej? I co Wy czytacie na wakacjach czy urlopie?

ZOBACZ TAKŻE:

Interesując się minimalizmem i kosmetykami zaro waste lub less waste napotkałam na produkt, który idealnie wpisuje się w te idee. Nie jest to też przypadkowy kosmetyk, ponieważ długi czas szukałam czegoś do golenia, co nie będzie podrażniało i wysuszało skóry. I  tak trafiłam na mydło do golenia, które używam od kilku miesięcy i już myślę nad zakupem kolejnej sztuki, bo to mi się kończy, więc myślę, że to najwyższa pora, aby podzielić się z Wami moją opinią na jego temat.

Po ten kosmetyk sięgnęłam tak naprawdę głównie dlatego, że moja skóra różnie znosiła golenie przy pomocy pianki czy żelu. Raz było dobrze, bez żadnych podrażnień, innym razem na nogach pojawiało się wiele czerwonych kropeczek i swędzenie. Przerobiłam już wiele produktów do golenia - sięgałam po "damskie" wersje produktów, "męskie" pianki czy żele, jednak cały czas szukałam czegoś, co mnie nie zawiedzie a i przy okazji będzie miało nieco lepszy skład niż typowe produkty do golenia. Poza tym, sami wiemy, jak dużo odpadów generujemy - a pianki czy żele do golenia tylko się do tego przyczyniają. Jeśli mogę wybrać produkt, który dobrze się u mnie sprawdza a przy okazji jest w duchu zero waste to dlaczego nie? 

Mydło do golenia Ajeden to naturalny kosmetyk, który podpatrzyłam u Karoliny z ciutwiecej. W szarym papierze mamy zapakowaną dosyć dużą bryłę mydła - ma aż 150 gramów. Ja kupowałam go w Szklanym Składziku za około 20zł, ale można dostać go także w innych drogeriach z kosmetykami naturalnymi. To, co zrobiłam na samym początku to podzieliłam mydło na mniejsze kawałki. Przede wszystkim dlatego, że o wiele łatwiej je używać w takiej postaci ale także dlatego, aby mydło zachowało świeżość i abym na każdym razem nie zmydlała całej kostki. Spokojnie można podzielić je na 3-4 części. Ułatwi to także podróżowanie - taka kosteczka nie zajmuje wiele miejsca i zmieści się w mydelniczce obok np. szamponu w kostce. 

Jak możecie zauważyć na zdjęciu poniżej, w składzie znajdziemy oliwę z oliwek, mleko kozie, olej kokosowy, wodorotlenek sodu, olej rycynowy, olej awokado, masło kakaowe i białą glinkę. Poza tym, mydło jest bezzapachowe, nie zawiera też substancji drażniących. Mydło jest naprawdę bardzo wydajne - i z powodzeniem jedna kostka zastąpi kilka opakowań pianek do golenia.

Najbardziej istotną kwestią jest oczywiście to, czy mydło z Ajeden sprawdziło się u mnie i czy jestem z niego zadowolona. Przede wszystkim, to, na czym zależało mi najbardziej zostało spełnione - po goleniu nie mam żadnych podrażnień, ściągniętej czy suchej skóry. To duży plus i krok na przód w mojej pielęgnacji - nie mam bardzo wrażliwej skóry, jednak w jakiś sposób tradycyjne golenie czasami powodowało podrażnienie jej, swędzenie czy pojawiały się maleńkie czerwone krostki. Mydło do golenia Ajeden pozwoliło mi uniknąć tego problemu i tak naprawdę się go całkowicie pozbyć. Teraz po goleniu moja skóra wygląda normalnie, bez zaczerwienień, jest gładka, miękka, a dodatkowo lekko nawilżona. 

To, z czym musiałam się oswoić i czego nauczyć to sposób stosowania mydła. Z doświadczenia wiem, że zwykłe kostki mydła ze średnim składem mocno się pienią. Podobnie było z produktami do golenia typu pianka czy żel - otrzymywałam zawsze dużo piany. Tutaj natomiast, piana jest delikatna i początkowo myślałam, że to nie wystarczy, a mydło dosyć twarde. Jednak się okazało, wystarczy pokryć zwilżone wodą ciało (u mnie głównie nogi), delikatną pianką z tego mydła, aby proces golenia przebiegł normalnie i bez podrażnień. Po czasie, przestawiłam się i przyzwyczaiłam do tego, jak używać tego kosmetyku i jest to dla mnie naturalne. Maszynka się nie zacina, nie zapycha, gładko sunie po skórze. Przy okazji, zredukowałam też liczbę odpadów - począwszy od opakowania po sam produkt, który zużywamy do końca.

Podsumowując, mydło do golenia Ajeden to naprawdę bardzo dobry produkt, do którego będę wracać. To kosmetyk, dzięki któremu uniknęłam podrażnień po goleniu, skóra nie jest ściągnięta, a gładka i miękka. Podoba mi się także jego forma, to, że jest to naturalny kosmetyk i przy okazji w duchu zero czy less waste. Jest także łatwe w transporcie - zajmuje niewiele miejsca w kosmetyczce ale także w łazience. Bardzo polecam, zwłaszcza tym osobom, które borykały się z podrażnieniami po goleniu lub chcą zamienić produkt drogeryjny w metalowym czy plastikowym opakowaniu na bardziej przyjazny środowisku.

Słyszeliście o mydle do golenia? Czego Wy używacie do golenia? A może stawiacie na depilację? Zwracacie uwagę na skład produktu i jego opakowanie? Jak to u Was jest? 

ZOBACZ TAKŻE:

Moja kolekcja kosmetyków przeszła metamorfozę - na początku kupowałam wiele produktów, często z poleceń innych lub takich, o których gdzieś słyszałam bądź byłam ich ciekawa. Z czasem wypracowałam odpowiednią ilość, dostrzegłam, co tak naprawdę jest mi potrzebne, po co sięgam z przyjemnością a co niekoniecznie lubię bądź tylko leży nieużywane w kosmetyczce. W międzyczasie zainteresowałam się minimalizmem - i choć nadal moja toaletka dla wielu może nie być odpowiednim przykładem, to na pewno zmniejszyłam jej rozmiary i kupuję tylko takie produkty, które faktycznie będę używać. W tym wpisie opowiem o 10 kosmetykach, których już nie kupuję. Być może ten wpis zainspiruje Was do przejrzenia swoich kosmetyczek i zastanowienia się, czy faktycznie potrzebujecie wszystkich tych produktów i czy po nie sięgacie, a może tylko kupujecie z przyzwyczajenia, a tak naprawdę nie robią efektu wow lub po prostu możecie je czymś zastąpić. Czego już nie kupuję? Bez jakich kosmetyków mogę się obejść i nie są mi potrzebne lub jakich produktów nie lubię i z nich zrezygnowałam? O tym poniżej!

Pamiętam czas, kiedy prawie każdy makijaż nie mógł się obejść bez czarnej kredki. To nic, że kredka zmniejszała optycznie oko, przecież była taka moda. To był jeden z podstawowych kosmetyków do makijażu i miałam tych kredek całkiem sporo i często je kupowałam. Miałam też żelową, czarną kredkę, która była mocno intensywna i nakładało się ją wzdłuż górnej linii rzęs, aby je optycznie zagęścić, można też było ją delikatnie rozetrzeć, używało się też jej w makijażu smoky eyes. Czarnych kredek nie używam już od kilku lat - zdecydowanie wolę inne makijaże, czarna kredka kojarzy mi się teraz z czasami gimnazjum, mrocznymi makijażami i po prostu jej nie lubię. Jeśli chcę przyciemnić linię rzęs lub zrobić kreskę, sięgam po czarny cień. Wygląda to lepiej, bardziej naturalnie i delikatniej.

Był taki moment, że w swoich zbiorach miałam kilka eyelinerów. Od tych tradycyjnych w pędzelku, po żelowe czy w pisaku. Miałam też kilka prób z ich użyciem, jednak moja opadająca powieka, nie wyglądała zbyt dobrze w takim makijażu. Nie mam też za dużych umiejętności w używaniu ich - oczywiście opadająca powieka wcale mi tego nie ułatwia, a wręcz przeciwnie. Dlatego od kilku lat już ich nie kupuję, nie sięgam po nie i stawiam na nieco inny makijaż. A jeśli chcę już podkreślić górną linię rzęs, to tak jak pisałam wyżej, przy omawianiu kredek, sięgam po ciemny cień.

Kiedyś zdarzało mi się kupować kolorowe tusze do rzęs, zwłaszcza podczas słynnej promocji w Rossmannie. Wybierałam zwykle niebieskie, które bardzo fajnie wyglądały na rzęsach latem - wakacyjnie i kolorowo. Jednak te czasy mam już za sobą, zdecydowanie nie sięgam już po takie tusze i wybieram tylko czarne maskary. Nie tylko wydaje mi się, że w tym wieku już mi to nie pasuje, ale także nie bawię się już tak makijażem jak kiedyś i nie eksperymentuję. W różnych tuturialach wygląda to naprawdę świetnie i jestem na tak i chętnie pooglądam, ale u siebie mówię nie.

• Porządki w kosmetykach | Jak bez skrupułów pozbyć się kosmetyków i uporządkować toaletkę?

Tak naprawdę nigdy jakoś nie miałam bzika na punkcie bazy pod podkład - nie testowałam nowości, nie kupowałam baz o różnych właściwościach. Miałam okazję wypróbować kilka baz i jakoś nie zauważyłam większego efektu po ich użyciu, dlatego nie czuję potrzeby, aby je kupować. Jeśli chcę, aby makijaż dobrze się utrzymywał, mam na to inne patenty i sposoby (chociażby w nieco inny sposób nakładam poszczególne kosmetyki takie jakie podkład czy puder). Poza tym, wolę dobrze przygotować skórę wcześniej, wybrać także odpowiedni krem oraz dobrać kosmetyki do makijażu, które same w sobie są dobre i będą się długo utrzymywać na skórze.

Pianka do golenia

Kiedyś, zachłyśnięta różnorodnością kosmetyków, lubiłam testować nowości, dlatego wybierałam ciekawe produkty do różnych części ciała. I tak, kupowałam peelingi, które były specjalnie przeznaczone do rąk. Teraz uważam, że jest to trochę zabawne, bo równie dobrze mogę użyć w tym celu peeling do ciała czy do twarzy lub zrobić swój własny. Po co kupować oddzielny produkt?

Lakiery do paznokci to coś, co od dawna wręcz kolekcjonowałam i miałam ich naprawdę mnóstwo. Można je było liczyć w setkach. Lubiłam malować paznokcie, tworzyłam także różne wzorki i zdobienia. Około pięć lat temu przerzuciłam się na lakiery hybrydowe. Te tradycyjne poszły w odstawkę. Stopniowo starałam się ich pozbywać ze swojej szuflady, jednocześnie robiąc miejsce na hybrydy. Nadal mam kilkanaście sztuk, które jeszcze nadają się do użycia (głównie Essie i Golden Rose), bo czasami po nie sięgam, gdy chcę pomalować paznokcie u stóp, ale od kilku lat, nie kupiłam żadnego zwykłego lakieru. Uwielbiam manicure hybrydowy za jego trwałość, błysk i to, że wygląda nienagannie przez wiele dni. Bardzo denerwowały mnie odpryski czy ścieranie się lakieru, a także moment, kiedy zwykły lakier musiał wyschnąć. Czekanie kilkanaście minut, a nawet dłużej, a i tak potem pojawiały się odgniecenia. Zatem na razie nie planuję powrotu do tradycyjnych lakierów.

W swoich zbiorach mam chyba jedną albo dwie sztuki, jednak nie kupiłam je sama, a dostałam. Nie kupuję błyszczyków, nie przepadam za ich formułą, efektem jaki dają czy tego, że się kleją. Zdecydowanie bardziej wolę tradycyjne pomadki, które dają kolor. Jeśli już mam coś nakładać na usta to chcę, aby było to widoczne. Jeśli nie chcę malować ust i używać kolorowej pomadki to sięgam po pomadkę nawilżającą, która nie daje koloru a pielęgnuje usta i dodatkowo lekko je nabłyszcza.

Przestałam także eksperymentować z nietypowymi pomadkami. Wiem, jakie kolory lubię, jakie formuły mi odpowiadają i jakie nie wysuszają moich ust. Dlatego nie kupuję już pomadek we "wściekle" neonowym kolorze, w bardzo ciemnych lub trupich odcieniach, nie sięgam też po czerwone pomadki czy mocno zastygające pomadki w płynie. Wolę dwa razy poprawić kolor na ustach, niż czuć się  niekomfortowo w bardzo zastygającej pomadce wysuszającej usta, które potem muszę regenerować przez kilka dni. 

Nie kupuję także pianek do włosów - kiedyś chciałam nieco podkreślić ich skręt i myślałam, że pianka mi w tym pomoże, jednak efekt był krótkotrwały, a po kilku godzinach włosy wyglądały nieestetycznie i były przyklapnięte i strączkowały się. Od wielu lat, nie kupuję już pianek i nie wierzę w ich zastosowanie na moich włosach. Chciałabym wspomnieć także o pokrewnym produkcie, czyli lakierze do włosów. Od kilku lat go nie kupiłam, nie używam go też na co dzień, choć mam gdzieś w szafce jedno opakowanie, które leży i czeka na jakąś okazję. Zazwyczaj na wyjścia wybieram luźne fryzury, które nie wymagają utrwalenia. A jeśli już, to ten jeden czy dwa razy w roku, oddaje się z ręce fryzjerki, która ma wszystkie niezbędne produkty i jeśli jest taka potrzeba, to go używa.

A Wy jakich kosmetyków już nie kupujecie? Bez jakich produktów możecie się obejść? I co uważacie za zbędne?

ZOBACZ TAKŻE: